Rugby

Rugby wywodzi się z XIX wieku, kiedy to Brytyjczycy rozegrali pierwszy mecz. Nazwa pochodzi od miasta Rugby w Wielkiej Brytanii w którym to wydarzenie miało miejsce. Od tego czasu sport ten jest z różnym natężeniem propagowany, nie tylko na terytorium Zjednoczonego Królestwa.

Jednym z podatnych gruntów stało się terytorium Stanów Zjednoczonych, gdzie w wyniku ewolucji zasad powstała gra o podobnym charakterze - futbol amerykański. Pomimo podobieństw, które mogą uderzać niedoświadczonych obserwatorów, obie te dyscypliny dość mocno oddaliły się od siebie. Co prawda głównym przedmiotem pożądania na boisku jest owalna piłka, jednak w przypadku rugby graczy jest więcej, boisko większe i strój mniej chroni przed urazami. W futbolu amerykańskim gracze muszą obowiązkowo stosować kaski i szereg ochraniaczy. W rugby wszelkie ochraniacze są opcjonalne – wystarczą buty, krótkie spodenki I koszulka. W wersji amerykańskiej wprowadzono kilka udogodnień i zakazów, które mają w efekcie zwiększyć bezpieczeństwo na boisku.

Na całym świecie istnieją drużyny i ligi w których rozgrywane są regularne spotkania. Drużyny biorą udział w rozgrywkach międzynarodowych. Co roku rozgrywane są Mistrzostwa Świata w rugby, w których w 2011 wygrała Nowa Zelandia – najbarwniejsza chyba drużyna na świecie I jednocześnie najbardziej utytułowana.

W Polsce rugby dopiero się rozwija. Na 3 poziomach ligowych sklasyfikowano 20 zespołów – 8 w Ekstralidze i po 6 w pierwszej i drugiej lidze. Pozostałe to ligi okręgowe i młodzieżowe. Aby dostać się do drużyny, wystarczy przyjść kilka razy na trening. Trener ocenia zawodnika pod kątem motorycznym, fizycznym i ogólnego podejścia. Bardzo ważnym testem jest także bieg na 100 metrów. Rugbista powinien umieć szybko biegać, żeby móc uciec przeciwnikowi z piłką w dłoniach. Każdy trening to ćwiczenie prędkości, taktyki i zajęcia w siłowni. Tylko systematyczne podejście do zadań ćwiczeniowych gwarantuje zawodnikowi możliwość gry w pierwszym składzie.